Een paar dagen Mbale

Soms ontmoet je mensen die je echt doen verbazen, de ICT manager van Elgon is er zo één, een aardige vent maar een man van de tijd. En die heb ik hier nog niet eerder meegemaakt. We hebben verschillende interview afspraken gemaakt in Elgon en alle afspraken moesten op tijd. Gisteren een afspraak met de bibliothecaris om 14:00 uur. Dan ben ik al zo gewend om pas ruim na twee uur die kant op te wandelen maar Abel vond dat wij vijf voor twee die kant op moesten. Het is logisch dat als je om twee uur een afspraak hebt dat je degene met wie je die afspraak hebt er dan nog niet is. Ik was ook wel een beetje verbaasd dat Abel geïrriteerd was dat de beste man van de bibliotheek er niet was.

Vanmorgen om tien uur thee, na de thee om half elf praten met de accountant, maar er was geen stroom dus thee maken duurt wat langer (hout kappen, vuurtje stoken, ketel boven het vuur hangen, wachten tot het kookt). Om precies half elf kwam de thee, maar die mocht ik niet eerst opdrinken want we hadden een afspraak met de accountant. Dat die man ook wel thee wilde deed niet ter zake. We hadden een afspraak.

Vanmiddag om twee uur een afspraak met de principal, maar het regende als een gek. Niemand heeft hier een paraplu dus als het regent staat alles stil, lessen beginnen na de regen (klassen hebben alleen een deur naar buiten, geen gangen), lunch wordt eventueel uitgesteld en afspraken beginnen uiteraard ook pas als het droog is. Dat weet iedereen en het is ook wel logisch, maar toch werd er gesmst om te melden dat we iets later waren. Het is gewoon vreemd, op één ICT manager na trekt niemand zich ook maar iets aan van tijd in dit land en die ene ICT manager is geïrriteerd als mensen er niet zijn op de afgesproken tijd. Echt ongelijk heeft hij niet, maar hij heeft het denk ik erg zwaar in dit land.

Leuk is het hier wel, leuke school met leuke mensen, een erg leuk hotel (resort) met een mooi zwembad waar ik erg ben verbrand zondag, fitnesszaal en sauna en ook Mbale is een leuke stad. Lira is met 120.000 inwoners een groot gezellig dorp. Mbale met maar 80.000 inwoners is echt een stad met trottoirs, straatverlichting, een disco (waar het gezellig was) en veel echte winkels. Ik zou blijven tot vrijdag en dan naar Lira terug gaan voor de graduation,  daarna via Kampala terug naar Kichwamba waar ik dan zondag morgen pas zou aankomen. Maar dat is veranderd, volgende week is hier in Mbale een meeting met alle vier de ICT Managers en daar wilde ik bij zijn. Maar dat ging niet lukken, twee en halve week in een Hotel werd me even te gek. Maar ik wilde toch bij die meeting zijn (en iedereen bleef me ook uitnodigen). In overleg met Abel besloten donderdag morgen vroeg al naar Kichwamba te gaan (vond ie niet leuk want hij plannen genoeg voor de rest van de week,maar ook hij wilde mijn input bij de meeting) en dan maandag samen met Milton terug rijden naar Mbale. Dat is ongeveer hetzelfde als op donderdag van Parijs naar Groningen rijden en dan op maandag weer terug gaan omdat je je tandenborstel vergeten bent. Maar terug samen met Milton en vanaf Kampala ook met Esther wordt best een gezellige rit. Ook de meeting wordt leuk, ze hebben allemaal dezelfde problemen met het netwerk en ik heb wel een aantal dingen waar ik ze mee van dienst kan zijn. Ben er onderhand ook achter dat de meeste ICT Managers hier net zo eigenwijs zijn als ik dus het wordt echt een leuke meeting. Ik dan dat Annet wat minder blij is met mijn vroege thuis komst, ik zou zondag terug komen en ik heb het idee (weet het wel zeker eigenlijk) dat ze een verrassingsverjaardagspartijtje gepland had (ik weet dat omdat ik Milton sprak en hij bedankte me voor de uitnodiging).

Van de politie word ik hier wel een beetje gek, sinds zaterdag elke dag aangehouden, ze controleren hier behoorlijk. Het aangehouden worden is niet altijd voor politie taken, zaterdag onderweg naar Mbale werd ik op een rustige weg aangehouden door een agent die zich verveelde en alleen maar een praatje wilde maken. Gisteren op de terugweg van school (half uurtje rijden), aangehouden door de politie en die vroegen of mijn auto ok was, toen ik dat bevestigend beantwoorde wilden ze graag een lift naar de stad. Vanmorgen is een agent bijna tien minuten bezig geweest om mijn rijbewijs te ontcijferen, toen hem dat gelukt was mocht ik zonder gedoe verder. De politie is overigens erg blij met ons Nederlanders, ik wist al dat van ons ontwikkelingsgeld 250 politie auto’s waren aangeschaft (op de politie auto staat ook dat ze gegeven zijn door de Nederlandse regering) maar het schijnt dat wij veel meer doen om de politie in Oeganda te helpen. Ik vind het wel leuk te merken dat het ontwikkelingsgeld goed besteed wordt. Heb je eigenlijk geen idee van als je in Nederland bent.

Morgen Abel nog flink helpen met zijn netwerk, en dan ben ik alweer klaar met mijn rondreis langs de colleges, ik heb echt een schrijfblok vol met informatie en dat kan ik dan de komende weken allemaal gaan verwerken, ondanks dat ik niet heel veel onder het project schrijf begint daar nu ook wel wat zinnigs uit voort te komen.

8 gedachten over “Een paar dagen Mbale”

  1. hoi,ome roland vind je het een beetje leuk in
    oeganda? en nog gefeliciteerd met je verjaardag.
    en heb je bij een van je avontuuren ook nog
    wilde dieren gezien?
    groetjes van sabine.

  2. hoi,ome roland.vind je het leuk in oeganda?
    heb je ook nog apen gezien? om dat ze in
    oeganda voetballen met een spons kon je
    bij ons ook nog wel een bal ophalen
    groetjes van marit

  3. Hoi Roland,
    Van harte!! Alweer 35!!

    Wij wensen je een hele fijne, warme verjaardag toe. Groetjes van Gert-Jan, Henriëtte en Carlijn
    (Sabine en Marit hebben hun eigen felicitatie gezet hierboven)
    Doei!

  4. Hai Roland,je word ook door mij van Harte Gefeliciteerd met je ???????????ste verjaardag,en wens je een leuk feestje toe.Wat kun jij schrijven zeg,je bent je carriere misgelopen joh!!!!!Ben nu bij je pa en Moe.Groetjes.Frieda.

Reacties zijn gesloten.