Blije dag.

Jep, een blije dag, nog steeds zomer (al anderhalve week geen drup regen) en mijn auto is gemaakt. Onverwacht stond de monteur op de stoep (bij wijze van spreken want ze doen hier niet aan stoepen) met een brandstofpomp. Was al de derde keer in een week dat hij de vier uur durende rit vanuit Kampala gemaakt had. Ook hier is driemaal scheepsrecht dus ik ben blij dat ik/we weer mobiel zijn. Twee keer eerder was de monteur met een nieuwe pomp langsgekomen en twee keer deed die nieuwe pomp het niet. Vond ik vreemd maar me is uit gelegd dat deze onderdelen niet in Europa worden gekocht maar in Dubai. En Dubai wordt door Europa als dumpplaats gebruikt, veel wat in Europa niet door de kwaliteitscontrole komt wordt naar Dubai verscheept alwaar Afrika het weer koopt, dan kun je pech hebben dat je iets koopt wat niet werkt. Er moest worden gezocht naar een pomp uit Europa, ik had begrepen dat die niet in Kampala te vinden was en dat deze besteld moest worden in Duitsland, ik had al rekening gehouden met een paar weken vast zitten maar dat viel dus weer mee.

Ander blij puntje was de ontdekking van een echte wasserette in Fort Portal, was ik al eens naar op zoek geweest en ik had verschillende mensen gevraagd maar er was echt geen wasserette in Fort Portal. Niet waar dus, in de middle of nowhere een eind buiten de stad is een wasserette, nog een grote ook. Vanmiddag veel was heen gebracht en deze twee en een half uur later weer opgehaald, niet droog maar aangezien de regentijd blijkbaar echt voorbij is gaat morgen gewoon de zon weer schijnen en is de was zo droog als we het op het grasveld neerleggen (wel oppassen met de koeien, die willen de was nog wel eens stelen) . De wasserette was in eerste instantie wel duur maar gelukkig was Annet mee waardoor het achteraf eigenlijk gewoon heel goedkoop was.

Drukke sportweek ook, vrijdagmiddag is een wedstrijd voetballen tussen staf medewerkers (mannen) en studenten (vrouwen), iets waar wij echt niet onderuit gaan komen dus doen we gewoon mee. Om het wat eerlijker te maken (en lachwekkender) moeten de mannen voetballen met beide handen op de rug vastgebonden. Maandag zou begonnen worden met trainen maar dat is deze hele week wat voetballen betreft niet gebeurd. Ik ben benieuwd morgen. Maandag had ik het met zelf koken wel even gehad, een week geen vlees en niet al te veel afwisseling dus tijd om bij Mountains of the Moon te gaan eten, konden Wes en Ferdy daar ook even kijken. Maar helaas geen auto dus Jerome gevraagd of hij toevallig in de stad ging eten, met wat overredingskracht mijnerzijds vond hij dat een goed plan. Maar alleen eten was niet genoeg, dan moesten we ook naar de gym en de sauna. Wes en ik waren daar wel voor in. Een sportzaal met alleen wat cardio apparaten, even lekker mee bezig geweest, ik had alleen niet in de gaten dat dat alleen maar een opwarmertje was voor een uurtje aerobics. Nooit eerder gedaan en ik was er al snel achter dat dat niks voor mij is, na twee keer dat steps ding (geen idee hoe het heet) per ongeluk weggeschopt te hebben leek het me voor de veiligheid beter om Ferdy gezelschap te gaan houden bij het zwembad.

Jerome (47 en toch eigenlijk wel behoorlijk te dik) hield het wel erg lang vol, het ging allemaal erg fanatiek en steeds meer (jonge) mensen haakten af maar hij ging gewoon door. Dat verbaasde me behoorlijk en ik was wel onder de inruk. Dinsdag voor het eerst gesquashed hier, tegen Jerome. Hij vertelde dat hij in Groningen wat gesquashed had en toen ik hem vroeg of dat squashen een beetje lukte antwoordde hij dat hij het probeerde. Leuk dacht ik, gewoon niet al te moeilijk een paar potjes spelen. Maar dat was niet waar, na het inslaan was ik al helemaal moe, die man kon gewoon echt squashen en dat had hij niet in Groningen geleerd maar daar was hij 30 jaar geleden al mee begonnen en tot een jaar geleden speelde hij elke week. Nadat wij een uurtje gespeeld hadden en ik echt niet blij was zoals ik was ingemaakt daagde één van de plaatselijke squashers Jerome uit, jaar of 25, nog fris en ook iemand die zeer regelmatig squashed. Maar Jerome won wel. Gisteren heeft hij weer gesquashed en vandaag de hele middag op de golfbaan gestaan. Hij zier er niet fit uit, maar dat is hij dus wel (maar met hardlopen win ik wel). Wes en ik hebben gisteren nog wel heel wat rondjes rond het voetbalveld gerend dus morgen zijn we wel fit.

Wes en Ferdy hebben erg veel films mee, ik had al eens met het idee gespeeld om de beamer in de grote zaal te gaan gebruiken om televisie of een film te laten zien. Voorgesteld dat we dat eens zouden testen om als dat lukte een filmavond te organiseren. Gisteren over gehad en Annet zou de minister van enterainment polsen of hij het wat vond, dat vond hij wel wat en gevraagd of hij langs kon komen (wij weten niet wie het is) zodat we wat konden organiseren. Maar dit is een snelle Oegandees want hij had al op het prikblok aangeplakt dat morgenavond filmavond is. Handig want beeld lukt wel maar geluid moet ook nog even geregeld worden. Morgenvroeg maar even wat testen en hopen dat het werkt (voor we ene boze menigte achter ons aan krigen).

10,11en 12 december is er een congres in Kampala over onderwijs in Oost Afrika. Oeganda en Rwanda organiseren het en alle Oost Afrikaanse landen komen langs. Verschillende onderwijs instellingen presenteren zich daar en één van die instellingen is UTC Kichwamba. De high commisionar van het ministerie die over het technische onderwijs gaat vind dat ik daar ook heen moet, waarom en wat precies van we verwacht wordt is me nog niet helemaal duidelijk maar wel weer leuk om mee te maken dus uiteraard ga ik heen. De scholen presenteren zich ook (als op een beurs) en één van de onderdelen op de beurs is onderwijs en ICT. We gaan twee dingen laten zien: al een stukje van het informatiesysteem (de bibliotheek) en hoe studenten zich online aan kunnen melden. Betekend wel dat Ferry en Wes het de komende twee weken druk hebben om dat stukje alvast te bouwen. Voor die tijd moet ik nog wel even een pak regelen en ook even regelen dat Wes en Ferdy ook welkom zijn. Het examen dat ik geef moest er nog wel even voor verplaatst worden maar dat is ook gelukt. Betekend wel dat ik van de meesten hier over twee weken al afscheid moet nemen. 12 december begint hier de vakantie en die eindigt pas in februari, ze hebben twee keer per jaar acht weken vakantie (toen ik tegen Esther de opmerking maakte dat de zomer en wintervakantie dus even lang duren keek ze me aan of ik gek was, zomer en winter in Afrika op de evenaar was wel een beetje dom, zelf had ze ook echt geen idee welke maanden van het jaar de (onze) zomer periode was). Na 12 december is het hier leeg, een paar militairen, wij drieën en misschien een paar mensen voor het onderhoud van het terrein zijn de enigen die achterblijven.