Krokodillen zijn geen leuke beesten

IMGP0674

De regentijd is begonnen en eigenlijk ook alweer afgelopen. De korte regens zouden half februari moeten beginnen en half april eindigen. De lange regens zijn van augustus tot oktober, dit is niet gegaan zoals het hoort, de regen begon half maart pas en het is nu alweer een week helemaal droog. Eigenlijk maar twee dagen echt regen van betekenis gehad. De mensen hier zijn niet blij en bang voor droogte. Precies elke 10 jaar schijnt dit het geval te zijn met hoge voedselprijzen als gevolg. 30 jaar geleden was de grote droogte waar Ethiopië bekend is geworden en daarna is er elke 10 jaar droogte geweest, waar we in NL volgens weinig van mee gekregen hebben. Ik heb niet nagezocht of dit allemaal klopt, en waarschijnlijk valt het ook wel mee (net als in NL is het hier hobby om te klagen over het weer) maar er wordt hier wel erg gehoopt op een paar flinke regendagen. Het beetje regen dat gevallen is heeft er wel voor gezorgd dat het wat groener is, dat vliegen en muggen ruim vertegenwoordigd zijn en dat er erg veel reptielen in de tuin en huis leven. Die zijn heel snel wel als ze me in de gaten krijgen, maar soms lukt wel om ze op de foto te krijgen.
IMGP0876
Het werk verliep niet heel soepel. Ethiopië is een ontwikkelingsland en communicatie verloopt vaak erg moeizaam, niets gaat hier zoals we dat in Nederland gewend zijn. Dat hoort er allemaal bij als je hier wilt werken. In het geval van mijn werk bleek de communicatie zo lastig te zijn dat de verwachtingen van VSO niet overeen kwamen met wat de werkgever in werkelijkheid te bieden had. Het ziekenhuisinformatiesysteem waarvoor ik hier ben is onderdeel van een groot project van een andere organisatie en wordt ook helemaal onderhouden door deze organisatie. Ik had daar geen werk aan en buiten het informatiesysteem was er ook weinig te doen. VSO Ethiopië is nu aan het uitzoeken hoe dat heeft kunnen gebeuren en werkt aan een oplossing. In de tussentijd heb ik zelf “werk” gevonden bij een andere partner van VSO. Het Teacher Trainer College (TTC) hier in Hawassa. Een totaal andere omgeving en erg prettig. Veel werk hier en een plezierige omgeving. Wel tijdelijk totdat VSO een andere oplossing heeft gevonden, ze proberen een oplossing te vinden zodat ik gedeeltelijk bij het TTC kan blijven. Een klein nadeel van het TTC is dat er nogal wat apen op de compound rondlopen die behalve erg leuk zijn, ook je kantoor leeg stelen als je even niet op let en het ook heel erg laten merken als ze het ergens niet mee eens zijn (ik zeg nadeel, maar bedoel eigenlijk dat ik het erg grappig vind). Ik moet echt een keer mijn camera meenemen naar het werk om betere foto’s te maken.

Deze aap wist een cd te stelen.
Deze aap wist een cd te stelen.
Gezien mijn lengte heb ik de oranje vlagen aan de boom geknoopt. Deze aap was het er niet mee eens en is een half uur bezig geweest om deze te verwijderen. Het is hem niet gelukt
Gezien mijn lengte heb ik de oranje vlagen aan de boom geknoopt. Deze aap was het er niet mee eens en is een half uur bezig geweest om deze te verwijderen. Het is hem niet gelukt

Dat het werk wat rustig was zorgde wel voor behoorlijk wat vrije tijd. Die heb ik onder andere gevuld met een bezoek aan Arba Minch, zes uur met de bus naar het zuiden. Fantastische natuur met erg mooie uitzichten over de meren en het nationaal park. Daar is ook die nachtmerrie foto van die bovenaan staat. De stad is “bekend” vanwege de gigantische hoeveelheid krokodillen die in de meren aanwezig is en van de krokodillenleer industrie die daar gebruik van maakt. De tweeling stad is ook gelijk heel anders dan Hawassa. Geen hoofdstad van een provincie en ik denk daardoor minder druk en ook veel vriendelijker, je wordt er wat meer met rust gelaten dan in Hawassa (ik begrijp van de mensen die Hawassa bezoeken dat het hier wat extreem is wat betreft bedelaars en het geroep op straat).

Een drooggevallen rivier in Arba Minch
Een droog gevallen rivier in Arba Minch

In Arba Minch een gids gevonden die me per Bajaj (Tuktuk) wat van de omgeving liet zien, ook heeft hij me verteld over het vasten. Het vasten van de orthodoxe kerk duurt 55 dagen, is erg belangrijk en eindigt met Pasen. Pasen is dit weekend, een week later dan in de meeste andere landen. Een paar dagen voor ik naar Arba Mincg ging was het vasten begonnen. Hij legde uit dat er tijdens het vasten geen seks mag zijn, er geen vlees gegeten mag worden en dat eieren en zuivelproducten als kaas, boter of melk ook niet verboden zijn. Dit vertelde hij terwijl hij een machiato aan het drinken was. Toen ik hem vroeg hij meedeed met vasten omdat hij nu koffie met melk aan het drinken was, was hij oprecht heel erg geschrokken. Het vasten was net begonnen dus hij moest er nog aan wennen. Bovenstaande is de regel maar verder geeft iedereen er zijn eigen draai aan, sommigen laten ook alcohol staan en er zijn ook mensen die het uitbreiden door overdag niets te drinken of te eten.

Krokodillen boerderij, de jonge krokodillen worden gevangen in het meer en groot gebracht totze een jaar of vijf zijn. Dan is het leer de beste kwaliteit voor laarzen en tassen.
Krokodillen boerderij, de jonge krokodillen worden gevangen in het meer en groot gebracht tot ze een jaar of vijf zijn. Dan is het leer de beste kwaliteit voor laarzen en tassen.

IMGP0589

IMGP0605

Nu is Ethiopië echt een vleeseters land, ik geloof dat ze hier de grootste vee stapel van Afrika hebben en bij de mensen die het kunnen betalen staat het elke dag op het menu. Alleen bij mij in de straat zijn al vier slagers (een houten keet waar ’s ochtends een geit of koe wordt geslacht die dezelfde dag verkocht moet zijn bij gebrek aan koeling). Nu woon ik in een gebied met veel protestanten, dus niet alle slagers waren gesloten maar verder in de stad waren ze dicht. Dit had een voordeel, tijdens het vasten is er opeens overal groente, restaurants maken de meest mooie en lekkere gerechten klaar. Athans, mijn mening, niet iedereen is het daar mee eens.

Tihut die dit echt doet om mij een plezier te doen, hij vindt injera met groente bajonet helemaal niks.
Tihut die dit echt doet om mij een plezier te doen, hij vindt injera met groente bajonet echt helemaal niks.

Vanaf morgen is dat voorbij en kun je op twee vaste vasten dagen per week na eigenlijk alleen vlees krijgen, ik begrijp dat niet maar de meesten hier begrijpen niet waarom ik groente zou willen als er ook zwart geroosterd vlees is met flinke kluiten vet te eten is. Pasen hier is een combinatie van ons Pasen en Ramadan en daarmee het grootste feest in Ethiopië, groter dan kerst en vorige weekend al begonnen met Palm Pasen. Iedereen leeft naar Pasen toe, op het werk hoor je het (klagen over de prijs van vlees en blij dat ze allemaal naar familie gaan die ze vaak maar een paar keer per jaar zien) en op straat zie je het. Hele kuddes geiten, schapen en koeien gaan de door de straten. De buren hebben een schaap gekocht die op het moment dat ik dit tik loopt te mekkeren, hij lijkt het er niet mee eens te zijn. Al het vlees is belangrijk, maar tijdens Pasen draait het vooral om kip. Vannacht om drie uur is het vasten afgelopen en de “echten” staan dan op om een kip te slachten en die met de hele familie op te eten. Daarmee was een eerdere vraag van mij ook beantwoord: wat men na het vasten het eerst zou doen? Het is eerst eten en daarna seks.

Schapen in de stad
Schapen in de stad
Kip, normaal gesproken 80 birr. Derze dagen 180 birr.
Kip, normaal gesproken 80 birr. Deze dagen 180 birr.

Morgen met Peggy (collega VSO) uitgenodigd bij een familie om kip en koe te eten. Ze hebben met de hele straat een koe gekocht en praten er de hele week al over. Ik ben benieuwd.

Veel van mijn sociale leven hier speelt zich daarmee vooral af met Ethiopiërs. Aangezien het hier altijd over voetbal gaat ben ik de premier league een beetje gaan volgen, Ik ben voor Manchester United, niet dat het me heel veel interesseert wie wint maar vooral om te stangen omdat hier iedereen voor Arsenal is. Het kijken is wel leuk. De ene keer met 200 anderen in een kleine ruimte op houten banken naar een ouderwetse beeldbuis slaapkamer tv kijken, de andere keer in luze fauteuils naar grote breedbeeldschermen. Er zijn niet heel veel Ferengi (niet Ethiopiërs) in Hawassa, af en toe zie je wat toeristen door de stad dwalen maar die zijn hier hooguit een dag. Er zijn hier wel een aantal andere buitenlanders, er is hier een Koreaan die zijn dienstplicht hier vervult (liever hier dan de kans tegen Noord Korea te moeten vechten), een paar Duitsers die hier werken en een wat groter aantal Italianen en Noren. Iedereen krijgt regelmatig bezoek van collega’s uit andere delen van Ethiopië (Hawassa schijnt toch wel een paradijs te zijn vergeleken met de rest van Ethiopië) waardoor je af en toe onverwacht wat aan het drinken bent met onbekenden die echt overal vandaan komen. Van België tot aan Nicaragua en Japan, Dat is toch altijd wel erg leuk.

Dat Ethiopië verder geen paradijs is zie je vooral als je in de bus zit. Dan zie je de armoede en de lange rijen met mensen die met jerry cans bij een kraan of pomp staan te wachten op water. Deze armoede merk je ook in de bus, mensen met kapotte kleren en waaraan je merkt dat de busrit toch wel heel duur is. Aan de andere kant, veel verschil met de tram van Scheveningen naar Den Haag is er ook niet, iedereen met een mobiele telefoon (en dat zijn de meesten) zit er de hele weg mee te spelen. Dan kom je ook mensen tegen die er van overtuigd zijn dat alle blanken rijk zijn en alles hebben. Onderweg terug van Arba Minch zat ik naast een man die een tikkie ongelovig vroeg waarom ik met de bus ging en niet met mijn auto. Toen ik hem vertelde dat ik geen auto had geloofde hij me niet en werd zelfs een beetje boos omdat hij dacht dat ik hem in de maling nam.

In de bus, zes uur reistijd met vertrek om 5:30 in de ochtend.
In de bus, zes uur reistijd met vertrek om 5:30 in de ochtend.

De bussen zijn hier niet goed, wel veilig. Busvervoer is op zich goed geregeld, er staat op het busstation altijd maar één bus klaar naar een bestemming dus is bus personeel niet aan het ronselen om je in hun bus te krijgen. Daardoor zijn bussen sneller vol en hoef je nooit heel lang te wachten voor je vertrekt. Ze worden ook niet volgepropt en de politie is flink aan het controleren. Redelijk veilig dus. Verder zijn de bussen echt waardeloos, redelijk klein, heel erg langzaam, krap (ook voor Ethiopiërs), je zit op stoelen waarvan de vulling al lang weg is en het grootste probleem, Ethiopiër houden niet van frisse lucht. Twee weken geleden met de bus naar Butajira, een hele slechte chauffeur. Reed zo voorzichtig, remde zo vaak en trok dan zo beroerd weer op dat eerst mijn buurvrouw ziek werd en moest overgeven en daarna nog twee anderen achter in de bus. Alles met de ramen pot dicht bij bijna 35 graden. Ik zat redelijk goed voorin maar achterin werd er volop geklaagd. Alleen de ramen voor in de bus konden open maar de mensen bij deze ramen weigerden dit. De conducteur moest er aan te pas komen om de ramen open te zetten, nu werd er niet meer achter in de bus geklaagd maar voorin. Ik was blij toen ik op bestemming was.

Wat ook weer op viel in deze bus (wat me vaker is opgevallen in Afrika), er zaten een stuk of zes kleine kinderen in de bus, met een leeftijd waarvan je normaal gesproken weet, die gaan het geen uren volhouden om niet te huilen of ander lawaai te maken, maar dus wel. Kinderen hier houden zich stil, echt erg wonderlijk.

Ezels zijn hier heel erg veel, echt heel erg veel. Altijd begrepen dat dit niet de meest slimme dieren zijn. Of dat klopt weet ik niet, maar ze trekken zich in ieder geval nergens iets van aan. Of ze afgebeuld worden door hun menner of dat ze met de poten vastgebonden in de felle zon staan, het lijkt ze niets te boeien. Zelfde op de weg, een ezel staat op de weg en blijft staan. Op zo’n manier dat de bus (na een noodstop) in zijn achteruit moest om daarna langs de ezel te kunnen sturen. Koeien gaan (zij het langzaam) wel aan de kant maar ezels niet. Dit viel me op en toen ik dit aan een collega vertelde, vertelde hij mij een mop die daarover gaat: Een ezel, een koe en een geit nemen de bus. Bij de bestemming betaald de koe betaald netjes en krijgt ook zijn wisselgeld. Als de koe een bus tegenkomt gaat hij dan ook netjes aan de kant. De geit verlaat de bus stiekem zonder te betalen, elke keer als hij een bus ziet schiet hij er als een haas vandoor. De ezel betaald, maar krijgt zijn wisselgeld niet. Als de ezel een bus ziet, gaat hij boos voor de bus staan wachten op zijn wisselgeld.

IMG_20150216_084457167

5 gedachten over “Krokodillen zijn geen leuke beesten”

  1. Leuk om ook de plaatjes bij je verhalen te zien! Ben blij dat je het ondanks de opstartproblemen betreffende je werk, wel naar je zin lijkt te hebben. Succes komende tijd!

  2. Wat een leuke en bijzondere verhalen. Leuk om te lezen. Fijn inderdaad dat je ander werk hebt kunnen vinden, Dat is wel een hele gave foto van een krokodil! Toen ik in Egypte woonde zag ik ook heel veel ezels, en heb ik een keer opgezocht of ze echt dom zijn, maar dat is een hardnekkige mythe. Het zijn gewoon slimme beesten, maar wel koppig, waardoor het soms lijkt dat ze niets willen leren. Daarom worden ze als dom gezien, maar dat is dus geheel onterecht.

    Veel plezier weer daar!
    Petra

  3. Hoi Roland,

    Leuk om je blog weer te lezen!
    Je maakt wat mee zeg, ook dat je van werk bent veranderd.
    Fijn dat je tijdelijk ergens anders kan werken.
    Gave foto’s weer, wat een mooie kleuren heeft die reptiel op bovenstaande foto. En die apen haha ik wist niet dat ze zo eigenzinnig zijn :-)
    Ik volg je blog ook met belangstelling!

    Groetjes Joyce

  4. Ha Roland,

    Leuk om naast onze appjes weer een uitgebreid verhaal van jouw leven daar te lezen. Zo kan ik me een beetje een voorstelling maken van hoe het daar is. Klinkt allemaal als een enorm contrast met het leven hier. Dat je het hier zo lang hebt volgehouden…..
    Geniet van al het moois wat je daar meemaakt.
    Liefs Nienke

Reacties zijn gesloten.