Weekend

Ook hier Nederlands van gemaakt, beetje veel fouten, de laatste keer dat ik ongelezen op verzenden druk.

Gisteren was ik gebleven bij dat Esther was gearriveerd, kan ik nu verder gaan met wat een erg geslaagd weekend is geworden.

Esther zou me zaterdag Kamapal laten zien en zondag zou ik gaan vissen. Zaterdag was helemaal leuk, van te voren niks gepland, ze zou me de stad laten zien, het enige wat ik wilde was een goede kleding winkel, verder maakte het mij niet uit wat we gingen doen. Ik zat behoorlijk zwaar met mijn koffers en had in totaal maar vier lange broeken mee, met eem keer per week wassen moest dat geen probleem zijn dacht ik, maar dat is het wel want in Kichwamba met al zijn modder houd je een broek geen halve dag schoon. Daar heeft iedereen last van dus niemand vind het raar dat je aan het eind van de dag met een broek vol modder rond loopt maar ‘s ochtends hoort die wel schoon te zijn. Annet wist zeker dat er wel extra lange broeken in Kampala te vinden zouden zijn maar dit was dus niet het geval. Na drie winkels had ik het wel bekeken, de langste broek die we gevonden hadden was nog 15 centimeter te kort. Geen broek dus.

Een zus(je) van Esther was ook in Kampala, en na gelunched te hebben bij Nando’s (soort Mc donalds, af en toe heb je fastfood nodig) hebben we ruim een uur op haar gewacht, dat was niet erg want het was gezellig. We hadden bedacht om te gaan bowlen, Esther had al eens gezegd dat ze dat leuk vond, er was 1 bowlingbaan in heel Oeganda en daar liepen we langs dus dat was snel beslotenb, maar eerst moest de auto opgehaald worden, ik had gebeld en deze was klaar. Wij met een taxi naar de garage (toen bleek een taxi in een keer wel goedkoop te kunnen), de auto was inderdaad klaar, ze waren hem aan het wassen, dat betekend dan dus dat je nog weer een half uur aan het wachten bent.

Jerome was in de werkplaats even verderop, ik had hem gemist in het hotel maar wilde wel even  goedendag zeggen, ook wilde ik de nummers hebben van de heren met wie ik ging vissen, ik had nog niks van ze gehoord.

De gewassen auto werd gebracht, we draaien de weg op, het is druk dus ik probeerde een gaatje te vinden, deze gevonden, toen het ging rijden bedacht iemand dat hij me er toch niet tussen wilde laten maar ik was er al tussen en dus lag mijn bumper half op de grond. Erg vervelend maar op de werkplaats konden ze dat gelijk repareren (voor weinig gelukkig). Dat duurde ook weer ruim een uur. Jerome was er en we hebben even bij gepraat, hij had niet de nummers van de vissers, maar ze hadden mijn nummer en ze zouden me bellen. Daar begon ik over te twijfelen, Esther had voor mij al een hotel in Entebbe geboekt dus had ook voor niks kunnen zijn.

Eshter vond het wachten niet zo erg, maar haar zus vond het duidelijk minder, al bleef ze heel hard zeggen dat ze het geen probleem vond. Auto weer klaar en wij (met een kleine omweg om iets af te geven) naar de bowling baan, ondertusen was het vijf uur geweest en dat betekend druk. Dat verwachte ik maar toen ik op een weg reed die te vergelijken is met de Rolderstraat in de TT nacht (voor de niet Assenaren, stampvol mensen) vroeg ik toch aan Esther of we niet verkeerd reden, maar ze wilde testen of ik het drukke verker van Kampala aan kon en daarom had ze me naar de taxistandplaats in oude binnenstad geloodst. Dat was niet helemaal waar, ze wilde de drukke verkeerspunten knooppunten vermijden. We hebben maar een half uur stil gestaan dus het was een goede keus. Daarna gebowled, wat ook geslaagd was (Esther had me van te voren niet verteld dat ze op de universiteit erg veel gebowled had en ook een heel aantal prijzen had gewonnen), allebei een spel gewonnen, de zus van Esther was er ook nog maar die kon echt niet begrijpen dat twee mensen voor hun plezier iets saais gingen doen als bowlen.

Daarna naar Entebbe, via mijn hotel om mijn bagage te halen, erg laat pas in Entebbe, donker dus ik kon weinig zien van de omgeving, we reden langs een strand en toen zei Esther, als je morgen niet gaat vissen gaan we naar het strand, vond ik eigenlijk wel een heel goed idee. Ingecheckt in het hotel en mijn avondeten besteld met de belofte dat ik snel weer terug zou zijn omdat ikalleen Esther en Stella (zus) even naar huis zou brengen. Snel bestaat in Afrika niet, ik moest binnen komen, andere familie handjes schudden, natuurlijk ook de zeven maanden oude baby van Esther op schoot hebben en de ouders van Esther zouden bijna thuis zijn dus daar moest ik ook even op wachten. Was allemaal erg gezellig dus ik reed pas na middernacht weg. De vissers hadden niet gebeld dus we zouden naar het strand zondag. Hoe laat maakte niet uit, ik kwam maar langs wanneer ik zin had. Terug in het hotel hadden ze mijn eten bewaard, zelfs na anderhalf uur onder een warmte lamp smaakte het best lekker.

Vandaag (zondag), geen zon,veel bewolking en regen. Geen strand dus. Toen ik om 11 uur bedacht  het wel een redelijke tijd was om bij de familie Esther te gaan kijken bleek bijna iedereen nog in bed te liggen. (terwijl iedereen hier altijd vroeg is), maar dat was niet erg, poos met de vader van Esther gepraat (die weer iemand kende in Fort Portal die ik ook kende, die moest dus gebeld worden, kleine wereld heet dat) en daarna richting meer gelopen. Zaterdag in het donker had ik niks gezien maar in het licht bleek het een geweldige plek met schitterend uitzicht op het meer te zijn, jammer dat het vliegveld letterlijk in de achtertuin ligt.