Bijna twee maanden geleden dat ik een blog geplaatst heb, je zou haast denken dat het hier zo saai is dat er niets te vertellen valt. Maar dat is niet het geval, het komt er eigenlijk op neer dat ik zo druk met van alles en nog wat ben dat het schrijven er gewoon bij inschiet. Vandaag tijd gezocht om wat op het virtuele papier te zetten.
Als we in vogelvlucht de laatste twee maanden langsgaan dan beginnen we in Januari. Op 3 januari zou ik beginnen bij the Ministry of Local Government and Housing. Begin december al op gesprek geweest en of ik zo snel mogelijk kon komen, dat is dan volgens Zambiaanse begrippen want dat werd drie januari. Op twee januari kwam een sms dat ze het nog niet rond hadden en dat ik woensdag maar moest komen en op dinsdag kwam een sms dat het allemaal wat lastig was en dat ze me wel zouden bellen. Uiteindelijke was zeven februari mijn eerste werkdag. Voor alles moet toestemming gevraagd worden aan een “hoger” persoon en uiteindelijk schijnt de minister zelf dan toestemming te moeten geven. De directeur van de afdeling (planning) blijkt dan weinig te vertellen hebben.
Logees die kamperen in de huiskamer (bij gebrek aan muskietennet).
Januari dus, een maand waarin ik erg veel vrije tijd had maar toch elke dag wel druk was. VSO zelf kon mijn hulp op IT gebied wel gebruiken en hetzelfde gold voor andere partners van VSO. Ben twee weken naar Petauke geweest, bij de local counsel (gemeente) daar een simpele Access database in elkaar gezet. Waren ze erg blij mee en ik was blij bezig te zijn en even weg te zijn uit Lusaka. Petauke is ongeveer 6 uur rijden ten oosten van Lusaka. Met de bus er naar toe is erg vervelend (al was het maar omdat je om 5:30 aanwezig moet zijn voor een “timed” bus en dan alsnog met een uur en een kwartier vertraging vertrekt) en als je er eenmaal bent is het wat aanpassen aan de andere omgeving. Water en stroom zijn er vaker niet dan wel en het overheidshotel waar ik verbleef voldeed zacht gezegd niet aan Europese hygiëne standaarden. Wel hele vriendelijke mensen die bij gebrek aan warm water in mijn kamer water kookten op een houtvuur en dat dan kwamen brengen. Verschil tussen de stad en het platte land is dat contact met mensen erg gemakkelijk gaat, je ’s avonds veilig over (de enige) straat kan en dat je als je ’s avonds omhoog kijkt zo belachelijk veel sterren ziet dat de behoefte om naar binnen te gaan niet echt aanwezig is. Aangezien het hotel toch wel erg slecht was en George en Maurice (VSO staff) de week daarop naar Chipata zouden gaan en ik mee kon rijden in het weekend naar huis gegaan. Was goed bedacht want waar de rit met de bus niet leuk is, is de zelfde rit met auto helemaal geweldig. Helemaal als je met twee zambianen in een auto zit die alles van het land weten en dit ook allemaal willen delen. Ander voordeel is dat als je Lusaka verlaat altijd wel een boodschap te doen hebt. Nu dus voor het eerst in een echt Afrikaans dorp geweest omdat George medicijnen wilde afgeven. Ook wisten ze waar de beste bananen van Zambia te vinden zijn en heb ik geleerd hoe de paddenstoelen te bereiden die aan de kant van de weg verkocht worden. Wat je hier veel ziet zijn ongelukken, soms totaal onbegrijpelijk hoe dat heeft kunnen gebeuren. Als rechtgeaard Zambiaan wil je dat dan weten en stop je dus om te vragen. Klinkt misschien raar maar ik heb die rit erg veel geleerd over hoe veilig te rijden, één daarvan is weten hoe ongelukken gebeuren zodat je er rekening mee kunt houden (veel voorkomende zijn vrachtwagens die achteruit een berg af komen storten, wacht dus beneden tot de vrachtwagen boven is).
“Niets met de blog te maken maar zo arbo vriendelijk wordt het grasveld achter het huis gemaaid.
Het was in Petauke dat het ministerie me belde of ik de volgende dag kon beginnen, dat ging dus niet lukken maar maandag zou ik er zijn, met de mail een dag later werd dat de maandag een week later waardoor ik alweer een extra week over zou hebben. Deze gebruikt om nog wat van het land te zien en op bezoek te gaan bij Vanessa, half brits/zambiaans en ze runt een lodge (http://www.village-point.com) in de buurt van Siavonga. Ontmoet via andere VSO-ers in Siavonga, daar een paar dagen geweest. Weer een andere wereld, erg remote zonder water of stroom maar daardoor wel leuk (Op hout koken gaat overigens veel beter dan op die stomme elektrische koker die wij hebben), leuk is dat ze afspraken heeft met de lokale bevolking waardoor je rustig foto’s kunt maken in de lokale dorpen.
Authentiek Afrikaans dorp.
De Victoria watervallen van opzij.
De Victoria watervallen vanaf de rand boven.
Ga niet met een supermarkt tas naar de watervallen, daar zit eten en dat wordt afgepakt op een niet vriendelijke manier.
Hoi Roland,
Wat een land zeg. Kun je niet iets regelen dat je toch nog verlenging krijgt. Laat alles crashen ofzo en doe er lkkr lang over om het weer te maken. Nou leuk dat we weer wat van je gelezen hebben en we wachten af wanneer je weer in het drukke, overvolle en gehaaste nederland komt.
groet,n uut Appelscha ont sjen
Ha Roland
Leuk verhaal! Zo te horen heb je het goed naar je zin daar. Ach werk loopt nooit echt zoals gepland op een VSO missie, maar wie weet wat er nog op je pad komt de komende maanden. Geniet!
Nynke
ha Roland,
“je foto’s zijn niet zo gelukt” ik vind ze prachtig! leuk om je verhaal te lezen, terwijl ik hier in de toren zit en het uizicht alleen maar wit van de mist is..
hier alles goed, werken nog steeds hard in Utrecht en groeien als een malle. Zal je verder niet vervelen met info over kantoor. Geniet er van, en leuk wat van je te lezen!
groet, cinny Krenning
Gaaf hoor!
En weer zoveel gebeurd… grappig he, hoe je probeert je blog bij te houden, maar dan zijn er ineens toch weer zoveel weken voorbij! Klinkt goed weer allemaal, maar begint wel ernstig veel op een vakantie te lijken met al die mooie plaatjes ;-) Balen dat je niet kan verlengen zeg. Ze zoeken in Ruteng nog iemand die een database kan maken voor de sociale dienst…..
Hallo Roland,
Wat beleef jij veel zeg.
Als het dichterbij was,kwam ik een keer op bezoek.
vr.groet,
cor
Ik heb geleerd vloeiend Nederlands, omdat we dronken onze kop kopje thee, dus ik kan je vertellen dat je blog is geweldig!
(PS: The bit that mentions me (my favourite bit of course) gets translated as “We were really pee pee”. What on earth are you telling people Roland??!! ;-) )