Hebben jullie wel een kerstgevoel?

December, maand van korte dagen, wind, regen, sneeuw en kou, Vannacht had ik even het gevoel dat dat ook allemaal in Oeganda was, maar het wasgewoon een soort van herfst storm die ik nog niet eerder had meegemaakt. Maar dat was vannacht, nu schijnt gewoon de zon weer en begint het alweer lekker warm te worden. De regentijd is nu echt over en dat is vooral erg handig om was droog te krijgen. Onze waslijn is nog steeds niet klaar dus de was leg ik zoals iedereen doet hier gewoon te drogen in het gras (met binnen halen wel oppassen voor ongedierte). Dat werkt goed, toch is een wasmachine met droger ook niet verkeerd.

Ben met mijn laatste dagen in Kichwamba bezig, al redelijk uitgestorven hier en na morgen is ook de meeste staf weg. Vanmiddag een personeelskerstfeestje en dan gaat iedereen naar huis. Wij gaan waarschijnlijk dit weekend met Jerome mee om in Mbale kerst te vieren. Voor mij alleen eerste kerstdag want tweede kerstdag ga ik Anne van het vliegveld halen. De laatste week in Oeganda word een week vakantie, erg veel zin in want er is hier erg veel moois wat ik nog niet gezien heb.

Echt een kerst gevoel heb ik nog niet trouwens, sinds oktober zijn de grote supermarkten al in kerstsfeer en sinds een paar weken hebben ook veel kleinere winkels een kerstboom staan. In Kampala word bij elk stoplicht wel kerstbomen verkocht (bij alle stoplichten en punten waar vaak files staan zijn heel mensen om van alles te verkopen, handig voor de krant maar ook als je vliegenmeppers, schoenen, airtime of een stuk uit de bijbel wil horen ben je bij een stoplicht aan het goede adres, het word allemaal keurig bezorgd). De meeste kerstbomen die ik hier zie zijn lelijk plastic met veel gekleurde knipperende lampjes. Echte kerstbomen hebben ze hier denk ik niet. Ook hoor je af en toe kerstliedjes, geen Wham of Mariah Carey maar stille nacht, heilige nacht en andere kerkelijke kerst liedjes. Maar ook dat klinkt best vreemd als je op een terras zit in de warme zon. Het kerst gevoel wil dus niet echt komen, maar ik ben al niet zo kerstig dus echt jammer vind ik dat ook weer niet.

December is hier dus ook de dure feestmaand en iedereen heeft dus geld nodig, het viel me al op dat er in Kampala niet meer door rood gereden werd, door rood rijden is eigenlijk wel een normale bezigheid hier maar het is uiteraard ook gewoon verboden. Jerome was aangehouden omdat hij een rood stoplicht mee pakte en dan is de boete dus 400.000 shilling (160 euro). Dat is meer dan de meeste mensen verdienen in een maand en dus een volslagen belachelijke bekeuring die niemand kan betalen. Ook mobiel bellen in de auto is verboden (wist ik niet, heb dus mazzel gehad) en kost 200.000 shilling. Normaal gesproken wordt er niet zo op gecontroleerd maar in december dus wel. Niet voor de verkeersveiligheid maar omdat de politie dan wat extra kan verdienen voor de dure december maand. Niemand kan de bekeuring betalen dus geeft iedereen de politie een klein bedrag en rijd door. Je moet dus goed oppassen in het verkeer want er is erg veel politie op de weg. Wat wel vreemd is dat ondanks dat iedereen erg oppast en zich meer aan de regels houd dan normaal gesproken het nog steeds een grote verkeersbende is in Kamapala. Op zich is het wel logisch dat er zoveel corruptie is, agenten die erg weinig verdienen en bekeuringen die erg hoog zijn.

Ik heb op de terug weg naar Kichwamba (wat helaas ook weer niet zonder autoproblemen ging) ook een plaatselijk wild dier dood gereden en ik ben er nog steeds niet uit of ik dat erg vind of niet, beetje zielig maar aan de andere kant niemand die het beest missen zal. Tussen Mubende en een plaats met 20 letters die ik maar niet onthouden kan zag ik op de rechterbaan iets groots liggen, alsof een vrachtwagen wat verloren had (dat gebeurd nog wel eens) ik reed zoal het hier hoort op de linkerbaan en maakte dus geen aanstalten om af te remmen, toen ik vlakbij was gleed dat grote ding in één keer naar de linkerbaan en zag ik ook duidelijk het een erg grote dikke lange (langer dan een weg helft breed is) slang was. Toen ik er overheen reed maakte het beest echt een erg raar geluid. In de spiegels zag ik het beest daarna nog raar kronkelen. Een beetje een dubbel gevoel aan over gehouden. Volgens Annet en Milton zitten er heel veel slangen in die omgeving. Milton (doodsbenauwd voor slangen, dus heb ik hem verteld dat hij in het verkeerde land woont) vertelde dat er ook veel slangen zitten in het gebied waar wij een paar maanden geleden door de Jungle gewandeld hebben en dat hij daarom eigenlijk helemaal niet zoveel had om toen die grotten en waterval te gaan bekijken. Hij vond het alleen niet nodig om mij dat te vertellen want hij dacht dat ik dan niet meer die jungle in zou willen. Ben ook blij dat ik die informatie toen nog niet had.

Vrijdag in Kampala ook nog de president gezien, dat was op dat drie daagse congres waar helemaal geen bezoekers zijn geweest. Nadat de president langs gerend was (hij had haast) begon ook iedereen op te breken blij dat ze weg konden. Congres was goed georganiseerd, met best leuk entertainment tussen door maar zonder bezoekers is er weinig te doen. Wel veel andere mensen van andere scholen gesproken en dat was uiteraard wel weer erg leuk.

Oeganda is trouwens echt een belachelijk klein land, acht keer zo groot als Nederland, 28 miljoen inwoners (nu alweer meer want er worden hier jaarlijks één miljoen kinderen geboren) maar wel klein. Loop ik door Kampala hoor ik mijn naam, geen idee wie het is maar ze kennen me wel, vriendelijk terug gezwaaid blijkt het iemand uit Fort Portal te zijn (stond op zijn auto) dus de kans is groot dat hij mij kent en ik hem ooit een keer gezien heb. Maar dat gebeurd regelmatig, bijna overal waar ik ben kom ik wel iemand tegen die ik ken of dat ze mij kennen uit Fort Portal. Soms kom je op een vreemde plaats iemand tegen die om een lift naar Kichwamba vraagt, blijkt dat een leraar te zijn. Studenten zijn uitgezworven over het hele land dus ook logisch dat je die in Kampala op straat tegen komt en hier in Fort Portal is een Belg die hier woont en die kom ik ook continue overal tegen (ver weg van Fort Portal). En vooral dat heel veel mensen mijn naam weten terwijl ik geen idee heb wie het zijn is erg vreemd. Ook wel leuk, maar ik heb elke keer het gevoel dat ik ook zou moeten weten wie zij zijn en dat ik dat vergeten ben en ik ze dus een beetje beledig.

Maar over een paar weken ben ik terug in Nederland, ik heb al een intake in Deventer in mijn agenda staan en krijg ook alweer veel te veel mail over dingen waar ik nog helemaal niet mee bezig wil zijn (als in vrienden die een huis gekocht hebben en laten weten dat ik erg welkom ben om te komen helpen klussen). Op zich hoef ik nog niet zo nodig terug, al ga ik wel heel blij zijn met vers bruin brood van de Albert Heijn, het brood wat ze hier verkopen is al oud voor het de winkel bereikt, na een paar dagen in de kast te hebben gelegen wil je het eigenlijk weg gooien maar dan heb je weer geen brood. Het brood rooster wat ik gekocht had was dan ook een goede investering, toch heb ik wel zin in vers brood met oude kaas.

Er staan ook weer wat nieuwe foto’s onder foto’s

Vergeet ik bijna iets, niet alleen op deze site en www.stage-uganda.nl is een blog te vinden, sinds kort worden wij ook genoemd op annkay-explorebig.blogspot.com . Annet is ook een blog begonnen waarmee ze grootse plannen heeft. In het Afrikaans Engels geschreven dus af en toe zal het wel een beetje puzzelen zijn..